DEN HAAG - Hij is wereldberoemd buiten Den Haag. Gerard Gordeau. De Hagenaar is meervoudig wereldkampioen in zeven disciplines van de vechtsport en heeft zijn school in De Gheijnstraat in Den Haag. Maar dit pand is helemaal op en dus moet hij verhuizen. In zijn nieuwe locatie wil hij een vechtsportmuseum openen. Hart voor Den Haag/Groep de Mos wil dat de gemeente hem hierbij helpt.
Vechtsportschool Kamakura van Gordeau zit in een oude school. De voormalige klaslokalen zijn veranderd in trainingsruimtes, of beter gezegd, dojo's. Hier beoefenen professionals en amateurs de traditionele vechtsporten.
Gordeau heeft Kamakura in 1981 opgezet. Hij heeft een lange erelijst maar in Nederland doet zijn naam bij de meesten geen belletje rinkelen. 'Dat is best apart', vindt Gordeau. 'Want in Japan kunnen ik en mijn leerlingen niet over straat zonder dat we worden herkend. Wij behoren tot de beste vechters van de wereld.'
In zijn school hangen honderden certificaten, medailles en foto's aan de muur. Op een prijkt hij met de Amerikaanse bokser Mohammed Ali. 'Wij organiseerden midden jaren negentig een benefit-gala vanwege de aardbeving in Kobe', vertelt Gordeau. 'Op deze foto zie je dat we getraind hebben met acteur Steven Seagal voor zijn eerste film Nico. En hier staan Kamakura Katwijk en Kamakura Den Haag op de foto. Wij vochtten daar toen voor de Thaise koning.' Ook heeft Gordeau Japanse telefoonkaarten waar zijn portret op staat.
Gordeau is dus wereldberoemd, maar hij zit in Den Haag in een oud pand dat kampt met achterstallig onderhoud. 'We hebben last van lekkages, schimmelplekken en de kozijnen zijn rot', zegt hij. 'We moeten dus echt verhuizen. We willen naar het oude gebouw van de HALO, dat van de Laan van Poot verhuisd is naar de Sportcampus Zuiderpark. Maar een verhuizing kost flink wat geld, zeker omdat we een totaal nieuwe dojo willen opzetten die aan alle Japanse eisen voldoet. Maar daar moeten we aan voldoen want wij hebben Olympische ambities.'
Bovendien gaat Gordeau op zijn nieuwe locatie een vechtsportmuseum inrichten. 'Wij hebben in onze sportschool al veel historische spullen maar sommige leden van onze vereniging hebben thuis nog veel meer. Dat willen we bij elkaar brengen in het eerste vechtsportmuseum van Nederland.'
Hij krijgt steun van Hart voor Den Haag/Groep de Mos. De collegepartij vindt dat de gemeente moet bijspringen. 'Gerard Gordeau is een echte Haagse held', zegt Groep de Mos-raadslid Damien Zeller. 'De historie van de vechtsport is in zijn sportschool goed te zien. Het is dus jammer dat het gebouw letterlijk uit elkaar valt. De gemeente zou moeten bijspringen om te helpen. Daardoor erkent de gemeente de vechtsport. Deze sport is belangrijk voor de stad.'
Vechtsportschool Kamakura van Gordeau zit in een oude school. De voormalige klaslokalen zijn veranderd in trainingsruimtes, of beter gezegd, dojo's. Hier beoefenen professionals en amateurs de traditionele vechtsporten.
Gordeau heeft Kamakura in 1981 opgezet. Hij heeft een lange erelijst maar in Nederland doet zijn naam bij de meesten geen belletje rinkelen. 'Dat is best apart', vindt Gordeau. 'Want in Japan kunnen ik en mijn leerlingen niet over straat zonder dat we worden herkend. Wij behoren tot de beste vechters van de wereld.'
In zijn school hangen honderden certificaten, medailles en foto's aan de muur. Op een prijkt hij met de Amerikaanse bokser Mohammed Ali. 'Wij organiseerden midden jaren negentig een benefit-gala vanwege de aardbeving in Kobe', vertelt Gordeau. 'Op deze foto zie je dat we getraind hebben met acteur Steven Seagal voor zijn eerste film Nico. En hier staan Kamakura Katwijk en Kamakura Den Haag op de foto. Wij vochtten daar toen voor de Thaise koning.' Ook heeft Gordeau Japanse telefoonkaarten waar zijn portret op staat.
Gordeau is dus wereldberoemd, maar hij zit in Den Haag in een oud pand dat kampt met achterstallig onderhoud. 'We hebben last van lekkages, schimmelplekken en de kozijnen zijn rot', zegt hij. 'We moeten dus echt verhuizen. We willen naar het oude gebouw van de HALO, dat van de Laan van Poot verhuisd is naar de Sportcampus Zuiderpark. Maar een verhuizing kost flink wat geld, zeker omdat we een totaal nieuwe dojo willen opzetten die aan alle Japanse eisen voldoet. Maar daar moeten we aan voldoen want wij hebben Olympische ambities.'
Bovendien gaat Gordeau op zijn nieuwe locatie een vechtsportmuseum inrichten. 'Wij hebben in onze sportschool al veel historische spullen maar sommige leden van onze vereniging hebben thuis nog veel meer. Dat willen we bij elkaar brengen in het eerste vechtsportmuseum van Nederland.'
Hij krijgt steun van Hart voor Den Haag/Groep de Mos. De collegepartij vindt dat de gemeente moet bijspringen. 'Gerard Gordeau is een echte Haagse held', zegt Groep de Mos-raadslid Damien Zeller. 'De historie van de vechtsport is in zijn sportschool goed te zien. Het is dus jammer dat het gebouw letterlijk uit elkaar valt. De gemeente zou moeten bijspringen om te helpen. Daardoor erkent de gemeente de vechtsport. Deze sport is belangrijk voor de stad.'
Fight Club Den Haag
MORE THAN 18.000.000 VIEWS
This week Kancho Gordeau Interview with FOX about the UFC1. Osu

Osu best members and supporters. Barely a month to go and it's 2016. Time flies. This year was a busy year for the new stronger International Budokai. Things can be even better, and we are going there soon for sure. Some dojos soon be closed for the holidays, and some remain open. Therefore thank you for the cooperation in 2015. I wish you a Merry Christmas and a Happy New Year. Osu Kancho Gerard Gordeau International Budokai
https://www.youtube.com/watch?v=6INBupgH5_g The 4th World Open Karate Tournament 1987
http://www.quebrada.net/videos/k11993.html VHS Tapes Gerard Gordeau
https://www.youtube.com/watch?v=BC6ko7eVQzE Savate Fights Gordeau
https://en.wikipedia.org/wiki/Gerard_Gordeau Wikipedia Gerard Gordeau
http://www.glorykickboxing.com/en/videos/unknown-title_1488 Vintage Clip Veldhuis VS Gordeau
De 10 vragen aan……..is een rubriek op de website (www.fightsport-matchmaking.com)
Naam: Gerard Gordeau
Leeftijd: 56 jaar
Woonplaats: Den Haag
Sportschool: Kamakura
Functie in de sport: Trainer
Favoriete gerecht: Erwtensoep!
1. Hoelang loop je precies mee in de sport?
‘43 jaar’
2. Wat was het eerste kickboksgala dat je hebt bezocht en hoe vond je die ervaring?
‘Dat was in de Jaap Edenhal. Ik was niet enorm onder de indruk, karate gaat er heel anders aan toe. Het vechtgedeelte vind ik wel altijd leuk. Alleen de entourage en alles erom heen was en is totaal anders. Ik vond toen al dat het puur om de sport zou moeten gaan in plaats van die dingen erom heen. Bij kickboksen zie je dat, bij de UFC zie je dat, ze doen van alles maar vergeten de vechters.
Matchmaking heeft een andere prioriteit dan bij karate. Zetten ze bij kickboksen bv 68 partijen neer. Leuk idee, alleen hoe is het voor een vechter om partij 68 te hebben?
Daarnaast hebben veel vechters een beetje een voetbal mentaliteit. Zeggen snel af omdat ze last hebben van iets kleins, en altijd dat gezeik over gewicht. Als de tegenstander 1 kg te zwaar is gaat t niet door. Dat soort dingen. Ik ben meer een budo man’.
3. Wat is voor jou de reden dat je na al die jaren de vechtsportwereld nog niet zat bent?
‘Budo gebeuren trekt me nog steeds. Die randzaken niet, maar goed ze doen hun best maar. Ik zoek mijn heil in wat ik zelf t leukst vind, en in de mensen met wie ik goed om ga. Die nog hard werken om voor de sport wat goeds te doen. De rest kan preventief geruimd worden’.
4. Wat is jouw mooiste moment in de sport?
‘Dat we een doorstart hebben gemaakt met de bond, de IBK (International Budo Kai) Dat heeft mij echt goed gedaan. Alle dieven eruit te gooien, alle verduisteraars eruit en met schone lei te beginnen. Bij karate zijn er ook heel veel bonden, Ik wilde graag een nieuwe start voor deze bond, alleen op een nette manier. Met goeie mensen op de juiste plek. Het is een kleine bond, maar wel goed in wat ie doet. En EERLIJK’.
5. Lees en/of reageer je wel eens op de forums?
‘Nee. Niks. Doe ik niet ook. Iedereen weet t altijd beter’.
6. Wat zou je graag anders zien in onze sport?
‘Duidelijkheid. Alle mensen die niks doen eruit halen. En als er iets gebeurd, de persoon an sich aanpakken. Niet verschuilen achter ‘de bond’ of iets anders. Kijk, waar gewerkt wordt maken we fouten. Dat kan. Maar ik zou graag zien dat ze objectief zijn. En dat zo’n bond bestaat uit kundige mensen, met zelf ervaring in de vechtsport. Niet het neefje of nichtje, of de vrouw van de voorzitter die opeens jury is. Echt kundige mensen.
Soms is het jammer dat ze het allemaal beter denken te weten en dat niemand wat toe geeft. Het liefst zou ik één bond zien, met strenge eisen. Zonder uitzonderingen. Er worden teveel uitzonderingen gemaakt. Gewoon de regels aanhouden!
Net zoals het wedstrijdpaspoort van de WFCA, daar zit nu eindelijk meer structuur in. Daar moeten de bonden meer in samenwerken. De bond bestaat uit vrijwillgers, die voor € 25 per avond heel Nederland rond rijden. Die moet je waarderen voor wat ze doen. Ze moeten wel objectief zijn. Het liefst wil ik meer duidelijkheid en dat mensen actie ondernemen. Nutteloze mensen met een grote bek die zich misdragen: weg ermee.
Dan nog de sportscholen. De uitslagen kloppen nooit als ze verliezen. Die bondsleden zitten er niet voor niks hoor, doe het dan zelf. Dan zie je hoeveel werk het is. Altijd maar commentaar leveren maar zelf niks doen. En de bondsleden krijgen al dat gekanker naar hun hoofd. Schandalig hoe mensen (trainers/vechters) zich soms op een evenement gedragen. Meteen eruit gooien dat soort rotte appels!
Ik vind dat een bond moet kwaliteit moet waarboren. Liever klein en transparant met kwaliteit.
Dan de vechters. Er is geen loyaliteit meer in de sport. Als ze 2 shakies en een trainingspak krijgen bij een andere sportschool dan gaan ze daar heen. Ze vergeten waar ze vandaan komen. Zoals ik al zei, ik ben meer een budo man’.
7. Wat wil je zelf nog bereiken in de functie die je bekleed als trainer?
‘Dat er meer budo mensen in de sport komen. Het kan een klein groepje zijn. Commercieel werken is goed, maar ook budo gedachte moet meer terug komen in de dojo. Vooral voor het welzijn en de mentaliteit van de sport. Een karate gala is 3 euro entree. Dus ook dát is commercieel maar toch is daar meer discipline. Het verenigingsgevoel moet weer terug. Wat minder Amerikaanse invloeden, meer oprechtheid. Want de meeste mensen doen aardig in je bek, maar als je wegloopt kan je doodvallen’.
8. Wie is jouw grote voorbeeld, in de sport of in het algemeen?
‘Helemaal niemand. Nooit gehad ook’.
9. Wie zou jij voor de sport een mooi boegbeeld vinden en waarom?
‘Ik zelf. Ik heb van alles gedaan qua vechtsport. Ik weet hoe het eraan toe gaat, ben geen meeloper. Alleen met een grote bek maak je geen vrienden. Ik vind dat mensen eens meer moeten waarderen, wat een persoon allemaal heeft gepresteerd. En dat die persoon dus weet wat ie doet. Een Sem Schilt of een Peter Aerts, zij zijn top als boegbeeld voor het kickboksen en K1. Maar niet voor de algemene vechtsport, omdat ze het niet allemaal zelf hebben gedaan. Zij zijn commercieel wel aantrekkelijk. De commercie heeft de sport verpest, maar we hebben het ook nodig…….dat is het hypocriete eraan’.
10. Nog wat toe te voegen?
‘Alle media zouden een keer ZELF vechtsport moeten gaan doen. Vooral met al dat obesitas, en noem het maar op wat je allemaal op tv ziet.
Bijvoorbeeld een sportcommentator. Dus geen verslaggever, want hij maakt geen verslag hij geeft alleen commentaar. Zulke mensen moeten een keer naar een gym om te mee te maken wat het is. Dus niet dat wij iets aanleveren en heel blij mogen zijn dat het 2 seconden op tv komt, maar gewoon oprechte interesse en dat ze zelf initiatief nemen. En dan niet in zo’n gesubsidieerde sportschool. Maar the real deal. Waar ze behandeld worden net als de rest van de groep.
Altijd maar die oordelen dat kickboksers criminelen zijn. Niemand krijgt nog een vergunning om een galaatje neer te zetten. Ik nodig ze uit. Kom eens binnen kijken en mee doen. En iedereen gelijk behandelen. Dat zou de sport goed doen’.
Aanvulling: Gerards definitie van ‘Budo’:
‘Budo is niet alleen maar stom vechten, het is een levenswijze. Discipline, respect en inzet. Dus niet alleen in de dojo maar in het hele leven. Niet één onderdeel eruit halen en alleen dat toepassen. Je bent niet ‘budo’ na 2 jaar kickboksen, je traint dan wel een budosport maar bent niet BUDO.
Budo is voor mij zoals het vroeger met Peter Smit was. Je slaat elkaar in de ring de cholera en daarna drink je samen een biertje. Je accepteert je winst of verlies en klaar.
Budo kan je leren in een dojo waar het word uitgelegd. Je kan respect krijgen als je het geeft. Wie zaait zal oogsten. Mensen maken fouten, maar je moet niet vergeten waar je vandaan komt. De mentaliteit van nu daar kan nog een hoop aan gebeuren. Er is geen mentaliteit. Vroeger was niet alles beter, maar wel anders. Ik heb liever die mentaliteit van vroeger, alleen dan met de faciliteiten van nu.
Ze hebben t altijd over respect, maar draaien het om. Je moet eerst respect geven dan pas zul je het krijgen. Ik hoef geen gelijk gelijk te hebben op dingen waar ik geen gelijk op had. Mensen moeten iets meer toegeven. Hoe vervelend het ook is. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee dingen. Dat is mijn conclusie over budo leefwijze.’
Naam: Gerard Gordeau
Leeftijd: 56 jaar
Woonplaats: Den Haag
Sportschool: Kamakura
Functie in de sport: Trainer
Favoriete gerecht: Erwtensoep!
1. Hoelang loop je precies mee in de sport?
‘43 jaar’
2. Wat was het eerste kickboksgala dat je hebt bezocht en hoe vond je die ervaring?
‘Dat was in de Jaap Edenhal. Ik was niet enorm onder de indruk, karate gaat er heel anders aan toe. Het vechtgedeelte vind ik wel altijd leuk. Alleen de entourage en alles erom heen was en is totaal anders. Ik vond toen al dat het puur om de sport zou moeten gaan in plaats van die dingen erom heen. Bij kickboksen zie je dat, bij de UFC zie je dat, ze doen van alles maar vergeten de vechters.
Matchmaking heeft een andere prioriteit dan bij karate. Zetten ze bij kickboksen bv 68 partijen neer. Leuk idee, alleen hoe is het voor een vechter om partij 68 te hebben?
Daarnaast hebben veel vechters een beetje een voetbal mentaliteit. Zeggen snel af omdat ze last hebben van iets kleins, en altijd dat gezeik over gewicht. Als de tegenstander 1 kg te zwaar is gaat t niet door. Dat soort dingen. Ik ben meer een budo man’.
3. Wat is voor jou de reden dat je na al die jaren de vechtsportwereld nog niet zat bent?
‘Budo gebeuren trekt me nog steeds. Die randzaken niet, maar goed ze doen hun best maar. Ik zoek mijn heil in wat ik zelf t leukst vind, en in de mensen met wie ik goed om ga. Die nog hard werken om voor de sport wat goeds te doen. De rest kan preventief geruimd worden’.
4. Wat is jouw mooiste moment in de sport?
‘Dat we een doorstart hebben gemaakt met de bond, de IBK (International Budo Kai) Dat heeft mij echt goed gedaan. Alle dieven eruit te gooien, alle verduisteraars eruit en met schone lei te beginnen. Bij karate zijn er ook heel veel bonden, Ik wilde graag een nieuwe start voor deze bond, alleen op een nette manier. Met goeie mensen op de juiste plek. Het is een kleine bond, maar wel goed in wat ie doet. En EERLIJK’.
5. Lees en/of reageer je wel eens op de forums?
‘Nee. Niks. Doe ik niet ook. Iedereen weet t altijd beter’.
6. Wat zou je graag anders zien in onze sport?
‘Duidelijkheid. Alle mensen die niks doen eruit halen. En als er iets gebeurd, de persoon an sich aanpakken. Niet verschuilen achter ‘de bond’ of iets anders. Kijk, waar gewerkt wordt maken we fouten. Dat kan. Maar ik zou graag zien dat ze objectief zijn. En dat zo’n bond bestaat uit kundige mensen, met zelf ervaring in de vechtsport. Niet het neefje of nichtje, of de vrouw van de voorzitter die opeens jury is. Echt kundige mensen.
Soms is het jammer dat ze het allemaal beter denken te weten en dat niemand wat toe geeft. Het liefst zou ik één bond zien, met strenge eisen. Zonder uitzonderingen. Er worden teveel uitzonderingen gemaakt. Gewoon de regels aanhouden!
Net zoals het wedstrijdpaspoort van de WFCA, daar zit nu eindelijk meer structuur in. Daar moeten de bonden meer in samenwerken. De bond bestaat uit vrijwillgers, die voor € 25 per avond heel Nederland rond rijden. Die moet je waarderen voor wat ze doen. Ze moeten wel objectief zijn. Het liefst wil ik meer duidelijkheid en dat mensen actie ondernemen. Nutteloze mensen met een grote bek die zich misdragen: weg ermee.
Dan nog de sportscholen. De uitslagen kloppen nooit als ze verliezen. Die bondsleden zitten er niet voor niks hoor, doe het dan zelf. Dan zie je hoeveel werk het is. Altijd maar commentaar leveren maar zelf niks doen. En de bondsleden krijgen al dat gekanker naar hun hoofd. Schandalig hoe mensen (trainers/vechters) zich soms op een evenement gedragen. Meteen eruit gooien dat soort rotte appels!
Ik vind dat een bond moet kwaliteit moet waarboren. Liever klein en transparant met kwaliteit.
Dan de vechters. Er is geen loyaliteit meer in de sport. Als ze 2 shakies en een trainingspak krijgen bij een andere sportschool dan gaan ze daar heen. Ze vergeten waar ze vandaan komen. Zoals ik al zei, ik ben meer een budo man’.
7. Wat wil je zelf nog bereiken in de functie die je bekleed als trainer?
‘Dat er meer budo mensen in de sport komen. Het kan een klein groepje zijn. Commercieel werken is goed, maar ook budo gedachte moet meer terug komen in de dojo. Vooral voor het welzijn en de mentaliteit van de sport. Een karate gala is 3 euro entree. Dus ook dát is commercieel maar toch is daar meer discipline. Het verenigingsgevoel moet weer terug. Wat minder Amerikaanse invloeden, meer oprechtheid. Want de meeste mensen doen aardig in je bek, maar als je wegloopt kan je doodvallen’.
8. Wie is jouw grote voorbeeld, in de sport of in het algemeen?
‘Helemaal niemand. Nooit gehad ook’.
9. Wie zou jij voor de sport een mooi boegbeeld vinden en waarom?
‘Ik zelf. Ik heb van alles gedaan qua vechtsport. Ik weet hoe het eraan toe gaat, ben geen meeloper. Alleen met een grote bek maak je geen vrienden. Ik vind dat mensen eens meer moeten waarderen, wat een persoon allemaal heeft gepresteerd. En dat die persoon dus weet wat ie doet. Een Sem Schilt of een Peter Aerts, zij zijn top als boegbeeld voor het kickboksen en K1. Maar niet voor de algemene vechtsport, omdat ze het niet allemaal zelf hebben gedaan. Zij zijn commercieel wel aantrekkelijk. De commercie heeft de sport verpest, maar we hebben het ook nodig…….dat is het hypocriete eraan’.
10. Nog wat toe te voegen?
‘Alle media zouden een keer ZELF vechtsport moeten gaan doen. Vooral met al dat obesitas, en noem het maar op wat je allemaal op tv ziet.
Bijvoorbeeld een sportcommentator. Dus geen verslaggever, want hij maakt geen verslag hij geeft alleen commentaar. Zulke mensen moeten een keer naar een gym om te mee te maken wat het is. Dus niet dat wij iets aanleveren en heel blij mogen zijn dat het 2 seconden op tv komt, maar gewoon oprechte interesse en dat ze zelf initiatief nemen. En dan niet in zo’n gesubsidieerde sportschool. Maar the real deal. Waar ze behandeld worden net als de rest van de groep.
Altijd maar die oordelen dat kickboksers criminelen zijn. Niemand krijgt nog een vergunning om een galaatje neer te zetten. Ik nodig ze uit. Kom eens binnen kijken en mee doen. En iedereen gelijk behandelen. Dat zou de sport goed doen’.
Aanvulling: Gerards definitie van ‘Budo’:
‘Budo is niet alleen maar stom vechten, het is een levenswijze. Discipline, respect en inzet. Dus niet alleen in de dojo maar in het hele leven. Niet één onderdeel eruit halen en alleen dat toepassen. Je bent niet ‘budo’ na 2 jaar kickboksen, je traint dan wel een budosport maar bent niet BUDO.
Budo is voor mij zoals het vroeger met Peter Smit was. Je slaat elkaar in de ring de cholera en daarna drink je samen een biertje. Je accepteert je winst of verlies en klaar.
Budo kan je leren in een dojo waar het word uitgelegd. Je kan respect krijgen als je het geeft. Wie zaait zal oogsten. Mensen maken fouten, maar je moet niet vergeten waar je vandaan komt. De mentaliteit van nu daar kan nog een hoop aan gebeuren. Er is geen mentaliteit. Vroeger was niet alles beter, maar wel anders. Ik heb liever die mentaliteit van vroeger, alleen dan met de faciliteiten van nu.
Ze hebben t altijd over respect, maar draaien het om. Je moet eerst respect geven dan pas zul je het krijgen. Ik hoef geen gelijk gelijk te hebben op dingen waar ik geen gelijk op had. Mensen moeten iets meer toegeven. Hoe vervelend het ook is. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee dingen. Dat is mijn conclusie over budo leefwijze.’
Kancho Gordeau and Peter Aerts train at Kamakura Baltic Riga Osu

Kancho Gerard Gordeau and author Jonathan Gottschall were on the ninth of June a guest in the TV program Jinek. The meeting and the interview went on a book that has been written about Gottshall combat sports and his idol Gerard Gordeau. After the broadcast Kancho handed an honorary membership certificate on behalf of the International Budokai to Jonathan. Click the picture to see the link to the broadcast.
Kancho Gordeau training Almere Netherlands

One of the first men to ever step into the UFC Octagon died this week, according to multiple reports.
Kevin Rosier, who took part in the UFC 1 tournament in 1993, was ill for quite some time and suffered an apparent fatal heart attack Tuesday morning, UFC co-founder Art Davie confirmed with MMAFighting.com. Rosier was 53 years old.
Rosier won the second aired fight in UFC history, defeating Zane Frazier via TKO by way of head stomps on Nov. 12, 1993 in Denver, Colo. He went on to lose to Gerard Gordeau by TKO in the semifinals of the tournament. Before embarking on an MMA career, Rosier was a multiple-time kickboxing champion.
Rosier, an upstate New York native and Florida resident, also competed at UFC 4 in 1994, falling to Joe Charles. He lost twice in his MMA career to Dan Severn and had a 2-6 record when he retired in 2000.
Rosier most recently living in a retirement community in Tennessee, according to a 2013 story from Nashville Scene. He had open-heart surgery and fell while already in intensive care in recent years. Rosier spent most of the last decade in and out of VA hospitals.
"I'm lucky to be alive," Rosier told the magazine at the time.
Davie said Rosier always struggled with his weight and when he was booked for UFC 1 he was around 325 pounds -- about 80 pounds more than what he originally claimed. However, Rosier won an upset over Frazier in the quarterfinals of the tournament and it was one of the highlights of his career.
"He was the hailest and happiest guy at the [UFC 1 after] party," Davie said. "He was so proud that he had won that first bout."
Davie, whose 2014 book "Is this Legal?" chronicled UFC 1 and how the organization was built, said Rosier was incredibly confident heading into the first UFC, even when Davie caught him naked in bed with a woman a few days out.
"I asked him, 'Kevin, are you going to be f*cking ready?'" Davie said. "He says to me, 'Arturo, when I come in that right hand is going to settle this whole thing. I'm going to show you.' He was in indefatigable. You couldn't seem to put him down emotionally. He seemed to be very buoyant that week."
Davie painted Rosier as a ladies man, who stayed with an ex-wife in Colorado during part of fight week, but always had other girlfriends showing up. Rosier also had a root canal the week of the fight and was on a diet of white rice, hot sauce and Snickers bars washed down with Dr. Pepper, according to Davie.
But what Davie recalls most about Rosier was not his eccentricities, but his kindness and ability to get along with everyone.
"That's my memory of Kevin -- a big, lovable lug who had a heart as big as he was," Davie said.
Kancho in Latvia Opening KAMAKURA LATVIA 2014
http://sportacentrs.com/cinas_sports/21112014-jelgava_atklata_mma_kluba_kamakura_latvij
http://sportacentrs.com/cinas_sports/21112014-jelgava_atklata_mma_kluba_kamakura_latvij